بنیادی خصوصی كه به كتاب ها و آرامگاه بوعلی ترجیح داده شد!
فقط سفر: ماجرا از آن جایی آغاز شد كه كتابخانه ثبت ملی آرمگاه بوعلی همدان را پس از ۶۷ سال صاحب خانگی، اردیبهشت امسال به صورت ناگهانی تخلیه كردند و فضایش را در اختیار بنیاد غیرانتفاعی «بوعلی» قرار دادند و كتاب های قدیمی این كتابخانه كه حتی بعضی از مجموعه های آنرا حدود ۷۰ سال پیش به این مجموعه اهدا كرده بودند، امروز با بسته بندی كارتن در پله های زیرزمین خانه ی تاریخی «عبادی» به حال خود رها كرده اند!
به گزارش فقط سفر به نقل از ایسنا، حضور این نهاد غیرانتفاعی در كتابخانه ی ثمین و خاطره ی جمعی مردم شهر همدان آن قدر برای مسئولان این موسسه اهمیت داشت كه حتی محمدناصر نیكبخت - استاندار همدان – باز پنجم شهریور امسال در نامه ای به علی اصغر مونسان - معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی -، درخواست باقی ماندن این بنیاد بین المللی را در آرامگاه بوعلی داشت.
اما از طرف دیگر تاكیدهای محمدحسن طالبیان - معاون میراث فرهنگی كشور - در خصوص انتقال این بنیاد به خارج از آرامگاه بوعلی و پس از آن در چهارم مهر ورود مجلس و نامه ی پروانه سلحشوری عضو كمیسیون فرهنگی مجلس برای پیشگیری از ادامه ی فعالیت این بنیاد در آرامگاه بوعلی به مونسان، از حضور ادامه دار كتابخانه ی قدیمی این شهر در آرامگاه بوعلی حكایت داشتند.
هر چند تا كنون به نظر می آید همچنان چاقوی بنیاد بوعلی همدان برنده تر از ورود معاونت ریاست جمهوری به این ماجرا و ورود مجلس بوده كه همچنان از یك سو به فعالیت خود ادامه می دهد و از طرف دیگر طبقه زیرزمین خانه ی تاریخی عبادی را كه قرار بود برای ۶ ماه در آن مستاجر باشد، همچنان تخلیه نكرده است.
كتاب های ثمین و تاریخی را در زیرزمین دپو كرده اند
حسین زندی، فعال میراث فرهنگی همدان، در گفت و گو با ایسنا می گوید: اداره میراث فرهنگی همدان دو كتابخانه ثمین در اختیار دارد، یكی كتابخانه ی بوعلی همدان كه از اوایل امسال با حضور بنیاد بوعلی مواجه شده و كتاب های ان به صورت كامل تخلیه شده و دیگری خانه ی تاریخی «عبادی» است كه كتابخانه و مركز اسناد اداره میراث فرهنگی استان است. بنای آن در گذشته با هدف احداث كتابخانه به میراث فرهنگی هبه شده و امروز جزو كتابخانه های فعال و معتبر همدان است.
او با تاكید بر این كه بنیاد بوعلی حدود هشت سال قبل، برای شش ماه مستاجر طبقه دوم و زیرزمین خانه ی تاریخی عبادی شد تا برای خود مكانی مناسب تر پیدا كند، ادامه می دهد: اما این بنیاد حدود هشت سال درا ین فضا باقی ماند تا امسال كه فقط طبقه دوم، یعنی بخش اداری خودرا تخلیه كرد و به آرامگاه بوعلی جای كتابخانه منتقل كرد و همچنان طبقه زیرزمین آن در اختیار بنیاد است و از طرف دیگر باز برخی مواقع حیاط خانه را پاركینگ خود می دانند.
وی با بیان این كه هم اكنون كتاب های ارزشمندی كه درطول ده های گذشته به این كتابخانه اهداء یا جمع آوری شده اند، حالا در كارتن های بسته بندی شده، شبانه در راه پله های خانه ی تاریخی بوعلی قرارگرفته اند، می افزاید: این اتفاقات در حالی رخ می دهند كه لیست نسخ خطی كتابخانه آرامگاه بوعلی كه قبل از این توسط پژوهشگری تهیه شده بودف مدت هاست منتشر نشده است، شاید بهتر باشد این بنیاد بخشی از اعتباراتی كه هم اكنون برای انجام این كارها اختصاص می دهد به كارهای پژوهشی و چاپ كتاب هایش اختصاص دهد.
او با اشاره به این كه كتاب های خطی و سنگی و نسخ ثمین موجود به گنجینه ی آرامگاه بوعلی انتقال داده شده اند، اضافه می كند: متاسفانه میراث فرهنگی همدان نسبت به این اتفاق هیچ توجهی نمی كند و به نظر می آید درخواست ها و اعتراض های نمایندگان مجلس و معاون میراث فرهنگی كشور باز در این زمینه تاثیر چندانی نداشته است.
زندی به كتاب های اهدایی به كتابخانه ی آرامگاه بوعلی اشاره می كند و حتی صحبت احمد تفضلی - زبان شناس، ایران شناس، پژوهشگر و مترجم – را دلیلی بر اهمیت این كتابخانه می داند و اظهار می كند: احمدتفضلی، كتابخانه بوعلی همدان را یكی از مهمترین كتابخانه ها معرفی كرده است. از طرف دیگر، در حدود ۷۰ سال قبل خانواده «اقبالی» بخش عمده ای از كتاب های خانوادگی خودرا به این كتابخانه اهدا می كنند. از طرف دیگر اولین چاپ كتاب های «عارف قزوینی» در سال ۱۳۱۰، یعنی بیشتر از ۸۰ سال قبل به این كتابخانه اهدا می شود.
او اضافه می كند: از عارف قزوینی حدود ۴۰۰ جلد باقی مانده بود كه سال ۱۳۱۲ و پیش از اخت كتابخانه، ان ها را به این بخش می آورند، با ساخت كتابخانه باز این تعداد كتاب به كتابخانه آرامگاه بوعلی هدیه می شود.
وی كتاب های دایرةالمعارف «عثمانی حیدرآباد دكن» و بخشی از كتاب هایی كه متعلق به علمای اسلامی در همدان بوده را باز جزو مجموعه هایی می داند كه در گذشته به این كتابخانه اهدا شده اند، اما حالا همه ی آنها در راه پله های خانه ی عبادی تلنبار شده اند.
به گفته ی این فعال میراث فرهنگی، مجموعه كتاب های انجمن «ایران لیك» یا انجمن «پارسیان هند بمبئی»، موسسه «كاما» متعلق به حوزه های ایران باستان و ایران شناسی، متون اوستایی، متون زند و مازند و متون پهلوی، همین طور كتاب های متعلق به حوزه های ایران شناسیِ اروپایی كه در دوره های قبلی باز چاپ شده اند و كتاب های «شب های ابن سینا» و مجموعه ای از نسخ خطی علی اصغر حكمت باز در این كتابخانه قرار داشتند.
او تاكید می كند: هنوزبسیاری از ایران شناسان، از این كتاب ها استفاده می نمایند، اما به نظر می آید بخشی از كتاب ها در چند سال قبل ظاهرا از بین رفته یا دزدیده شده اند و جای آنها را كتاب های دیگری گرفته اند، ولی امروز همه ی این كتاب ها در كارتنزندانی شده اند و حتی برخی نهادهای دیگر قصد دارند تا این كتابخانه ی نفیس را از چنگ میراث فرهنگی درآورند، ولی گویا این آثار ثمین برای میراث فرهنگی هیچ اهمیتی ندارد یا اصلا آنها به اهمیت كتاب ها واقف نیستند.
زندی از طرف دیگر وجود این كتاب ها را در بنای تاریخی آرامگاه بوعلی، جزوی از تاریخی آن آرامگاه می داند و می گوید: در واقع آن جزئی از تاریخ بناست، چون اولین كتابخانه عمومی شهر است.
وی حتی به شایعه هایی كه درباره ی گرفتن وامی توسط بنیاد بوعلی از استانداری شنیده، اشاره می كند و می گوید: اگر این اتفاق رخ داده باشد، امیدواریم بزودی فضای كتابخانه را رها كنند. چون بناهای تاریخی دیگری هم هستند كه بنیاد بوعلی می تواند با تملك و نجات آن بناها، به بهترین نحو از ان ها استفاده نماید.
این فعال میراث فرهنگی، خواسته ی دیگر دوستداران میراث فرهنگی استان همدان را خروج این بنیاد غیرانتفاعی از كتابخانه ی آرامگاه بوعلی می داند و می گوید: همانطور كه خانم سلحشور و آقای مونسان و دیگر مسئولان میراث فرهنگی از متولیان بنیاد درخواست خروج از این فضا را كرده اند، امیدواریم زودتر این اتفاق رخ دهد، اساسا اگر این كتابخانه ی تاریخی و گذشته اش در هر كشور دیگری بود، حتما آنرا بعنوان یك جاذبه ی توریستی حفاظت می كردند.
ایسنا آمادگی خودرا برای انتشار توضیح احتمالی مسؤولان بنیاد مورد اشاره اعلام می كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب